29 August 2006

به يكديگر مهر بورزيد، اما از مهر بنـد مسازيد؛ بگذاريد كه مهر درياي مواجي باشد در ميان دو ساحل روح‌هاي شما.جام يكديگر را
پركنيد، اما از يك جام منوشيد.از نان خود به يكديگر بدهيد، اما از يك گرده‌ي نان مخوريدباهم بخوانيد و برقصيد و شادي كنيد،ولي يكديگر را تنها بگذاريد،همان‌گونه كه تارهاي ساز تنها هستند، با آن‌كه از يك نغمه به ارتعاش در مي‌آيند

خليل جبران

1 comment:

Anonymous said...

سلام
در مورد این مطلبه نظری ندارم
اما از پایینیه خیلی خوشم میاد چون جوفتمون رو یاد یه خاطره می اندازه
اما یه انتقاد دارم
عشق هیچ وقت کم و زیاد نمیشه
!اگه (عشق) باشه
دوستت دارم
یا علی...