...

در زندگي هايمان بايد زندگي دوگانه اي داشته باشيم و در قلب هايمان خوني دوگــانه ، شادي همراه با رنج ، خنـده همراه با اندوه ، مثل دو اسبي که به يک ارابـه بسته شده اند و هريک ، ديوانـه وار، ارابه را به سوي خود مي کشند . پس در جــاده اي برفي ، سوارکاراني هستيم که در جستجوي ردپايي در جستجوي انديشه اي سليـم ، پيش مي تازيم و زيبايي ، گاه ماننـــد شاخه اي فرود آمده بر چهره مان سيلي مي زند ، و زيبايي ، گاه مانند گرگي افسانه اي به ما يورش مي برد و گلويمان را پاره مي کند

ديوانه وار ؛ کريستين بوبن